dostrze|c

pf — dostrze|gać impf (dostrzegę, dostrzeżesz, dostrzegł, dostrzegła, dostrzegli — dostrzegam) vt 1. (dojrzeć) to discern książk. [kształt, sylwetkę]; to make out [kształt, sylwetkę]; (zauważyć) to notice

- dostrzec przestrach w czyichś oczach to discern fear in sb’s eyes

- dostrzegł, że papiery leżały nie tam, gdzie je położył he noticed that the papers weren’t lying where he had left them

- udawał, że mnie nie dostrzega he pretended not to see me

- wytężył wzrok, usiłując dostrzec, co to takiego he strained his eyes, trying to make out what it was

2. przen. (uświadomić sobie) to discern, to perceive

- dostrzec czyjeś dobre intencje to discern a. recognize sb’s good intentions

- za późno dostrzegł, że jest tylko pionkiem w grze he discerned a. realized too late that he was only a pawn in their game

- nie dostrzegamy, jakie niebezpieczeństwo nam grozi we don’t realize what danger we’re in

- dostrzegali u niego pierwsze objawy obłędu they perceived the first symptoms of madness in him

- dostrzegała w nim przyszłego wielkiego skrzypka she saw the makings of a great violinist in him